top of page

Zabytki Gminy Leśniowice.

 

Dworek Rodziny Rzewuskich w Sielcu.

Klasycystyczny dworek został wybudowany w II połowie XIX w., w obrębie dawnych umocnień. Obecnie jest on murowany, otynkowany, znacznie przebudowany. Podczas I wojny światowej dwór został częściowo spalony, jednak odbudowany zaraz po zakończeniu działań wojennych w 1918r. Obecnie w dworku mieści się Szkoła Podstawowa w Sielcu.

 

Kapliczka Ekumeniczna Świętej Anny.

Niedaleko zabudowań, na łąkach sieleckich znajduje się licząca ponad 500 lat Ekumeniczna Kapliczka Św. Anny. Dwa razy do roku (26 lipca i dwa tygodnie później wg kalendarza juliańskiego) odbywa się nabożeństwo połączone z poświęceniem wody w cudownym źródle bijącym pod kapliczką (stąd druga nazwa - kapliczka na wodzie). Uroczystość jak i wieść o cudowności tego miejsca ściąga rzesze wiernych z całego kraju jak i z zagranicy.

 

Cmentarz Prawosławny  w Sielcu.

Cmentarz prawosławny z  2 poł. XIX w. jest położony na południowym skraju wsi. Powierzchnia cmentarza to 0,14 ha. Najstarszy istniejący nagrobek pochodzi z 1880 r.

 

Park Podworski.

Został on założony w 1876 r. Główną część stanowi aleja pięknych wiekowych jesionów prowadząca bezpośrednio do dworku Rodziny Rzewuskich. W skład drzewostanu parku wchodzi blisko 250 drzew z 11 gatunków - są to przede wszystkim lipa drobnolistna, jesion wyniosły, kasztanowiec biały, klon pospolity,  grab zwyczajny.

Najbardziej okazałe - okazy spośród drzewostanu to: dwa jesiony wyniosłe o obwodach pni 420 i 360 cm, oraz klon pospolity o obwodzie pnia 350 cm.

Dzieci ze Szkoły Podstawowej w Sielcu nadali im imiona:Wacław, Fryderyk, Wiktor. Całość stanowi zabytek i jest wpisana do rejestru zabytków.

 

Baszta obronna.

Baszta wraz z fragmentem  muru obronnego - to pozostałość Zespołu Zamkowego wzniesionego w 1588 r. w stylu późnego renesansu polskiego przez Mikołaja Uhrowieckiego - starostę chełmskiego.  Całość oprócz zabudowań zamkowych składała się jeszcze z czterech podobnych dwukondygnacyjnych baszt połączonych ze sobą murami kurtynowymi wykonanymi z białego kamienia oblicowanego cegłą.

Na skutek wybuchu prochu w 1678 r,. zamek uległ zniszczeniu. Pozostałości po nim zachowały się jeszcze do 1945, kiedy to ostatecznie zostały rozebrane. Do dnia dzisiejszego zachowała się tylko jedna baszta od strony północno-zachodniej wraz z fragmentem muru.

 

Kościół Rzymskokatolicki pod wezwaniem Nawiedzenia NMP.

Pierwsza świątynia drewniana została wybudowana w 1437 r. przez Jana Biskupca. Fundatorami dwóch następnych kościołów (wznoszone w 1592 i 1697) byli również biskupi chełmscy, których rezydencja znajdowała się tuż obok w Kumowie Majorackim.

Obecny koścół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny wybudowany w latach 1821-1826 jest murowany z cegły. Wzniesiono go na planie krzyża, posiada jedną nawę i dwie kaplice połączone z kościołem. W 1907 r. przeprowadzono gruntowny remont, dobudowując zakrystię, kruchtę i 2 kaplice.

Z ważniejszych zabytków należy wymienić: trzy ołtarze regencyjne - jeden główny i dwa boczne z I połowy XVIII, przeniesione prawdopodobnie z kościoła reformatów w Chełmie, chrzcielnica późnobarokowa, ambona regencyjna i 12 głosowe organy. Sklepienie kościoła pokrywają polichromie klasycystyczne z okresu budowy kościoła.

 

Kaplica grobowa rodziny Rzewuskich.

Na przykościelnym cmentarzu w Kumowie Plebańskim znajduje się wzniesiona na przełomie wieków XVIII i XIX Kaplica Grobowa Rodziny Rzewuskich, rodu który posiadał w XVIII i XIX wieku duży majątek ziemski położony na terenach należących do ziemi Sieleckiej. Pochowany jest tu m.in.: Hetman Wielki Koronny Wacław Rzewuski, zmarły w 1779 r.

 

Młyn.

Pierwsze wzmianki o młynie w tej miejscowości sięgają 1777 r. Kolejna informacja pochodzi z 1867 r. W 1920 r. obok rzeki Cebulki wybudowano młyn razowy. Sam  budynek młyna zamieniony na budynek gospodarczy stoi do dzisiaj i jest użytkowany. W pobliżu można jeszcze ujrzeć szczątki dawnej tamy spiętrzającej wodę, jak i drewnianego mostu łączącego Kumów Plebański z Kumowem Majorackim.

 

Park Podworski z Aleją Kasztanową w Dębinie.

Do dnia dzisiejszego zachował się tylko układ przestrzenny w postaci alei kasztanowej na obrzeżach oddzielających ośrodek dworski od sadów i pól. W miejscu, gdzie stał niegdyś budynek dworu, znajduje się obecnie dom mieszkalny. Sam park obejmował pierwotnie       ok. 10 ha, obecnie jest to tylko 1,5 ha. Od północnej strony łączy się on z gradowym lasem liściastym. Łącznie w parku znajduje się ok. 400 drzew, z których najlepiej prezentują się dęby, graby, jesiony i kasztanowce. W parku zachowały się też krzewy, z których główną rolę odgrywają wiciokrzew przewiercień, który w obrębie wąwozu jest zdziczały, śliwa, tarnina, leszczyna pospolita a i karagana syberyjska obejmująca ok. 100 m żywopłotu. Ze względu na wartość drzewostanu, oraz zachowany układ przestrzenny, park zaliczany jest do cenniejszych zespołów podworskich byłego województwa chełmskiego. Został wpisany do rejestru zabytków 3.03.1998 r.

Horodysko - budynek urzędu gminy z pocz. XX w., grodzisko „Maczuły”, zbiornik wodny „Maczuły”.

 

 

Zachęcamy również do zwiedzenia:

 

Rezerwat Przyrody "Głęboka Dolina", leżący w Skierbieszowskim Parku Krajobrazowym, który został utworzony w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych malowniczych rozcięć erozyjnych w postaci dolin z wąwozami oraz lasów jaworowo-dębowych z bukiem występującym na granicy zasięgu.



Bończa.
Wieś położona przy drodze prowadzącej z Kraśniczyna do Wojsławic. Do zabytków Bończy należy kościół p.w. św. Stanisława Bpa Męczennika zbudowany w XVI w. Początkowo był to zbiór kalwiński, w pierwszej połowie XVII w. został kościołem katolickim. Przy wjeździe na plac kościelny stoi kapliczka z XIX w., wewnątrz której znajdowała się rzeźba św. Jana Nepomucena, która została skradziona i obecnie znajduje sie tam figurka Matki Boskiej.
Po drugiej stronie drogi na przeciw kościoła stoi cerkiew prawosławna p.w. Matki Boskiej Pokrowskiej zbudowanej w XIX w.
Obecnie na terenie Bończa Kolonia znajduje się dwór, który niegdyś należał do miejscowości Bończa. Wzniesiony na przełomie XIX i XX w., klasycystyczny o cechach barokowych. Obecnie znajduje się tu Dom Pomocy Społecznej.
W lesie bonieckim występują pomniki przyrody buka.

Kraśniczyn.
Osada położona nad rzeką Wojsławka prawym dopływem Wieprza - siedziba Urzędu Gminy. Do zabytków Kraśniczyna należą dawny ośrodek dworski, o bogatej przeszłości, który był usadowiony w zakolu rzeki Wojsławki. Obecnie nie istnieje. Pozostały jedynie resztki drzew - aleja lipowa oraz pozostałości piwnic. Dzisiaj o istnieniu dworu i parku pozostało określenie Kraśniczyn-Park oraz ulica przebiegająca w tym kierunku nosząca nazwę Parkowej.
Zachował się także dawny zajazd-karczma wjezdna z przełomu XVIII i XIX w. przerabiany wielokrotnie. Obecnie teren i obiekt w dużej ruinie w rękach prywatnych właścicieli z planami odbudowy zabytku.
Cmentarz żydowski jest ostatnim śladem istnienia żydów w Kraśniczynie przy ul. Strażackiej, nie jest znany tak jak nieznana jest dokładna data budowy istniejącej tu drewnianej bożnicy, która zniszczona została w czasie okupacji niemieckiej w 1942 r. po likwidacji istniejącego tu getta.
W parku w centrum Kraśniczyna stoi pomnik upamiętniający poległych żołnierzy i partyzantów A.L. i B.Ch w latach 1939-1944.
W pobliskim lesie w kierunku Chełmca rośnie grupa pomnikowych modrzewi, jak również w tym samym miejscu znajduje się punk widokowy na panoramę Kraśniczyna na wysokości 282 m n.p.m.
Ciekawostką jest występowanie żółwia błotnego w jeziorze kraśniczyńskim, którego brzegi porośnięte są trzciną, sitowiem i zaroślami, a wokół rozpościera się trzęsawisko, utrudniające precyzyjne ustalenie linii brzegowej, czyniące go niedostępnym.


Żułów.
W byłych budynkach podworskich, obecnie posiadłość Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, gdzie funkcjonuje ośrodek opieki nad ociemniałymi znajduje się miejsce pamięci prymasa Stefana Wyszyńskiego, który w okresie od 23.X.1941 r. do 5.VI.1942 r. ukrywał się przed hitlerowcami.
Przy drodze z Kraśniczyna do Skierbieszowa na wysokości Żułowa znajduje się punkt widokowy na panoramę Kraśniczyna.

 

Wojsławice - kościół pw. Św. Michała Archanioła z XVI/XVII w., cerkiew unicka z XVIII w., synagoga z XIX w., pomnik Tadeusza Kościuszki.

Ostrów-Kolonia  - cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej.

 Majdan Ostrowski - Izba Ludowa „Wrzeciono”, szlak „Trzech studni”.

 

Źródło:http://www.lesniowice.lubelskie.pl/zabytki/zabytki.htm

 

http://www.krasniczyn.lubelskie.plelskie.pl" target="_blank" style="text-decoration: underline;">http://www.krasniczyn.lubelskie.pl

 

bottom of page